Hyper-V Üzerinde Sanal Makine Oluşturulması, Ayarlarının ve İşletim Sistemi Kurulumunun Yapılması

Hyper-V üzerinde oluşturacağımız sanal makinelerimizi RAID konfigurasyonlu bir disk alanı üzerinde barındırmamız güvenlik, yedeklilik ve performans anlamında ciddi avantajlar getirecektir. Eğer bütçe uygun ise iki Hyper-V sunucusunu cluster olarak yapılandırdıktan sonra sanal makinelerimizi iscsi ya da fiber bir SAN üzerinde (mümkün ise RAID 10 yapıda ve enclosure yedekli) olacak şekilde bulundurmak çok daha faydalı olacaktır. Burada RAID 10 (yada RAID 1+0) olarak belirtmemin en önemli nedeni hem disk yedekliliğinin sağlanması (RAID 1 bölümü ile) hem de okuma ve yazma performansının arttırılmış olmasındandır (RAID 0 bölümü ile). Eğer SAN üzerinde bu disk alanlarını hazırlıyor isek iki enclosure (disklerin bulunduğu raflar) sistemini kapsayacak şekilde bu disk yapılandırmasını kullanmakta fayda olacaktır. Böylece hem diskler kendi aralarında yedekli olurken aynı zamanda raflardan herhangi birisinde olacak arıza sebebiyle çalışmanın kesilmesinin de önüne geçilmiş olacaktır.

Bu bölümde Hyper-V sunucusu üzerinde sanal makine oluşturuma, ayarlarının yapılması ve işletim sistemi kurulumunu anlatmaya çalışacağım. Eğer ortamınızda Hyper-V cluster yapısı mevcut ise bu durumda Microsoft Hyper-V ve Kesintisiz Hizmet bölümünde bulunan “Sanal makinelerin failover cluster üzerinde yapılandırılması” başlıklı bölümü inceleyebilirsiniz.

Hyper-V Manager konsolumuzda Actions bölümünde bulunan New linkine tıkladığımızda yana açılan menüde Virtual Machine seçeneğine tıklayalım. Karşımıza sanal makinelerimizi oluşturmada yardımcı olacak olan sihirbaz gelecektir.

Bu bölümde kestirmeden Finish butonuna tıklayacak olursak Hyper-V Settings bölümünde bulunan sanal makinelerimizin saklanacağı yerler ne şekilde ayarlı ise yani varsayılan ayarlar ile sanal makinemiz oluşturulup, dosyaları ilgili klasörlerin altına konulacaktır. Eğer sanal makinelerimizin dosyalarının tutulacağı alanlar değiştirildi ise bu durumda ilgili klasörün kökünde sanal makinemizin adı kullanılarak bir vhd dosyası ve Virtual Machines klasörü altında da GUID (Global Uniqe ID) rakamları isim olarak kullanılarak dosya ve klasörler ve diğer sanal makine dosyaları oluşturulacaktır. Ancak bu durum sanal makine sayısı arttıkca karışlıklığa sebep olacaktır. Ayrıca sanal makinemizin disk tipi Dinamik ve boyutuda 127 Gb olarak ayarlanacaktır. Ürün ortamında dinamik disk tipi tavsiye edilmediği gibi bir sanal makineye 127 Gb disk alanı ayırmakda oldukça anlamsız olacaktır. Bu nedenle Finish  butonunun kullanılmasını tavsiye etmiyorum. Bunun yerine Next diyerek ilerleyelim ve sanal makinemizi kendimiz oluşturmaya başlayalım. Karşımıza sanal makinemizin adını belirleyeceğimiz ekran gelecektir. Aynı ekranda alt tarafta bulunan “Store the virtual machine in a different location” bölümü ise benim özellikle kullandığım bir alan. Bu alan sayesinde sanal makinelerimizin dosyalarını tek bir klasör içerisinde barındabiliriz ki bu da bize yedekleme ve yönetimde büyük kolaylık sağlayacaktır. Burada sanal makinemize bir isim verelim ve sanal makinemizi farklı bir yerek kayıt etmek için  “Store the virtual machine in a different location” kutusunu işaretleyelim. Sanal makinemizin saklanacağı yer olarak daha önceden oluşturmuş oluduğum MHCLABS klasörünü gösteriyorum. Böylece bu klasör altında sanal makinemize verdiğimiz isim kullanılarak bir klasör oluşturulacak ve tüm dosyalar bu klasör içerisinde barındırılacaktır. Ekran görüntüsü aşağıda ki gibidir.

Next diyerek ilerleyerek sanal makinemize bellek atayacağımız ekrana gelelim. Burada sanal makinemiz için ayırmayı düşündüğümüz bellek miktarını belirleyebiliriz. Belirlediğimiz bu rakamı (sanal makine kapalı iken) daha sonradan da değiştirmek mümkündür. Belleği 1 Gb olarak belirleyelim ve Next e tıklayarak ilerleyelim. Karşımıza sanal makinemizin ağ kartını hangi sanal switch e bağlanacağını belirleyeceğimiz ekran gelecektir (sanal switch türlerini Virtual Network Manager bölümünde detaylı olarak görebilirsiniz).

NOT: Dikkat ettiyseniz sanal makinemizi oluştururken bizden sanal ağ kartını belirlememiz istenmedi. Çünkü Hyper-V varsayılan olarak sanal makinelerde Network Adapter bileşenini kullanmaktadır. Ancak özel durumlarda bu donanım sanal makinenin ayarlarından değiştirilebilir.

Burada External, Internal ya da Private ağ bağlantı türlerinden birisini ihtiyacamız doğrultusunda seçtikten sonra Next diyerek ilerleyelim. Karşımıza sanal makinemizie disk boyutunu belirleyeceğimiz ekran gelecektir. Varsayılan olarak diskimiz 127 Gb boyutunda olacak şekilde ve dinamik disk tipindedir. Bu bölümde bulunan diğer iki seçenek ise elimizde hazır bulunan sanal disk dosyasını bu sanal makineye bağlamak ya da sanal diski makinemize daha sonra ekleme imkanı veren seçeneklerdir. İlgili ekran görüntüsü aşağıdaki gibi olacaktır.

Sanal disk boyutunu 20 Gb olarak belirleyelim ve ilerlemek için Next e tıklayalım. Eğer sanal makinemize fixed disk tipinde bir disk eklemek istiyorsak “Attach a virtual disk later” seçeneğini seçerek devam etmeliyiz.

NOT: Sanal makineye bağlanan disklerin (Dynamic, Fixed ya da Pass-Through olması fark yaratmayacaktır) boyutu en fazla 2 TB olabilir.

NOT: Hyper-V üzerinde ki sanal makinelerin işletim sistemlerinin kurulacağı yani sanal makinenin boot edeceği disk IDE arabirimi ile bağlanmış olmak zorundadır. Hyper-V üzerinde ki sanal makineler SCSI diskler üzerinden boot edemezler. Çünkü SCSI denetleyicileri sentetik donanımlardır ve çalışabilmeleri için işletim sistemi üzerine sürücülerinin Integration Services kurulumu ile yüklenmesi gerekmektedir.

Next diyerek ilerlediğimizde karşımıza sanal makinemize üzerine işletim sistemi kurma seçenekleri gelecektir. Bu ekran da işletim sistemini,

• Daha sonra yüklemeyi,
• Hyper-V sunucusunun fiziksel cd/dvd sürücüsünü kullanarak ya da sanal disk imajı (iso) kullanarak yüklemeyi,
• Disket sürücü imajı kullanarak yüklemeyi,
• Ağ üzerinde ki bir sunucu üzerinde bulunan imajı kullanarak yüklemeyi seçebiliriz.

NOT: Eğer son seçenek olan “Install an operating system from a network-based installation server” (işletim sisteminin ağ üzerinden kurulması) seçeneği kullanılarak işletim sistemi kurulumu yapılacak ise sanal makinemizin sanal ağ kart donanımı Network Adapter yerine Legacy Network Adapter olarak belirlenmelidir. Çünkü Network Adapter ağ kartı sentetikdir ve çalışmak için Integration Services kurulumuna ihtiyaç duyar bu nedenle de sanal makinenin boot etmesi sırasında tanınmayacaktır. Legacy Network Adapter tipi ise emülasyon yöntemi ile çalıştırıldığından sanal makine boot ederken kullanılabilecektir. İşletim sistemi kurulumunun ardından Legacy Network Adapter yerine Network Adapter donanımı eklenerek kullanılması daha uygun olacaktır.

Next diyerek ilerlediğimizde karşımıza yaptığımız düzenlemeleri içeren özet ekranı gelecektir. Bu ekranda sanal makinemizin belirlediğimiz temel özelliklerini görebiliriz. Eğer herhangi bir değişiklik yapmayacaksak Finish diyerek sanal makinemizin oluşturulmasını sağlayalım.

Sanal makinemiz oluşturulduğunda Hyper-V Manager konsolumuzda görüntülenecektir. Çift tıklayarak sanal makinemizi açalım. Ardından Fileà Settings seçeneğine tıklayarak sanal makinemizin tüm ayarlamalarını yapabileceğimiz Settings bölümünü açalım. İlgil ekran görüntüsü aşağıda ki gibidir.

Sanal makinemizin Ayarlar ekranı Hardware ve Management olmak üzere iki bölümden oluşmaktadır. Yukarıda ki ekran görüntüsüde bulunan bölümleri ve işlevlerini aşağıda ki listede bulabilirsiniz,

Hardware

• Add Hardware: Bu bölümde sanal makinemize SCSI Controller, Network Adapter ve Legacy Network Adapter donanımlarını ekleyebiliriz. Ancak eklenecek donanımlar belli bir sayıyı geçemez. Buna göre SCSI Controller (en fazla dört adet), Network Adapter (en fazla  sekiz adet) ve Legacy Network Adapter (en fazla dört adet) şeklindedir.
• BIOS: Bölümün adı bios olmasına rağmen sadece açılışta Num Lock tuşunun açık ya da kapalı olması ve boot esnasında kullanılacak donanımın sıralaması (CD, IDE, Legacy Network Adapter, Floppy şeklinde) yapılabilmektedir. Sıralamayı yanda ki aşağı ve yukarı okları kullanarak düzenleyebiliriz.
• Memory: Bu bölümde sanal makinemizin belleğinin ne kadar olacağını belirleyebiliyoruz. Sanal makinemiz için belirlediğimiz bellek miktarı Hyper-V sunucusunun sahip olduğu fiziksel bellek miktarını geçemez. Sp1 in yüklenmesinin ardından bu bölüme Dynamic Memory ile ilgili çeşitli ayarlar eklenmektedir. Dynamic Memory ile ilgili detaylı bilgiyi Dynamic Memory Nedir? Başlıklı bölümde bulabilirsiniz.
• Processor: Bu bölümde sanal makinemizin işlemci sayısını (en fazla dört adet) belirleyebiliyoruz. İşlemci sayısı olarak fiziksel ya da çekirdek ayrımı Hyper-V tarafında yapılmamaktadır. Örneğin 6 çekirdekli iki fiziksel işlemcili bir sunucu da Hyper-V toplamda 12 işlemci görecektir. Ancak bir sanal makineye en fazla dört sanal işlemci atanabilmektedir. Resource Control bölümünde de sanal makinemizin kullanacağı işlemci yüzdesini belirleyebiliyoruz. Böylece sanal makinemizde bir sorun olduğunda (Örneğin, w3p.exe servisinin işlemciyi %100 meşgul etmesi gibi, ya da bir virüs sonrası işlemci kullanımının sürekli %100 olması gibi) diğer sanal makinelerin bundan etkilenmemesini sağlamış oluruz. Burada ki özellikleri anlatacak olursak,
  • Virtual Machine reserve (percentage): Hyper-V sunucusunun ne kadarlık bir işlemci oranını sanal makinemizin için sürekli olarak kullanılabilir durumda tutacağını belirleyebiliriz. Örneğin 8 işlemcili bir sunucumuz var ise bir makineye 4 işlemci atadığımızda ve bu değeri 100 (değer aralığı 0 – 100 şeklindedir) yaptığımızda toplam işlemci kaynaklarının yarısını bu sanal makineye atamış oluruz. Bu değerin ayarlanması Hyper-V sunucumuz üzerinde çalıştırabileceğimiz sanal makine sayısını doğrudan etkileyecektir. Varsayılan değeri 0 dır.
  • Percent of total system resources: Yukarıda belirlenen değerin toplam işlemci kaynaklarının ne kadarına denk geldiği otomatik olarak hesaplanır.
  • Virtual machine limit (percentage): Sanal makinenin kendisine atanan sanal işlemcinin ne kadarını kullanabileceğinin oranını belirleyebiliriz. Değer aralığı 0 – 100 şeklindedir ve varsayılan değeri 100 yani işlemcisinin tamamını kullanabilmesi şeklindedir.
  • Percent of total system resources: Yukarıda belirlenen değerin toplam işlemci kaynaklarının ne kadarına denk geldiği otomatik olarak hesaplanır.
  • Relative weight: Hyper-V sunucumuz üzerinde birden fazla sanal makine olduğunda işlemci önceliğinin hangisine verileceğini bu seçenek ile ayarlayabiliriz. Verilebilecek değer aralığı 1 ile 10.000 arasında olabilir.

Processor Compatibility bölümünde de sanal makinemizin işlemci özelliklerini kısıtlayabiliyoruz. Örneğin iki Hyper-V sunucunuzdan oluşan bir failover cluster yapınız var. Ancak bu cluster node ları işlemci olarak birbirlerinden farklı (Örneğin bir node un işlemcisi Xeon iken diğerinin işlemcisi Core 2 Duo olabilir) ise Quick Migration ya da Live Migration sonrası sanal makinenin çalışabilmesi için “Migrate to a physical computer with a different processor version” bölümünü işaretlememiz gerekmektedir. Ancak bu işlemin geçerli olabilmesi için her iki node üzerinde ki işlemci markasının aynı olması gerekmektedir. Eğer sanal makinemizde Windows NT ya da Dos gibi eski işletim sistemi çalıştıracak isek “Run older operating system, such as Windows NT” seçeneğini işaretlemeliyiz.

• IDE Controller 0: Bu bölümde sanal makinemizin sistem diski bulunur. Sanal makinemiz üzerinde SCSI Controller donanımı integration services kurulumu ile birlikte kullanılabildiğinden sistemin boot işlemi sadece IDE diskler üzerinden sağlanabilmektedir. Herbir IDE denetleyicisine en fazla iki donanım (disk ya da dvd sürücü) takılabilmektedir.
  • Hard Drive: Bu bölümde sanal makinemizin sistem diskinin özelliklerini görüp yönetebiliriz. Controller bölümünde diskimizin hangi ide controller üzerinde bulunacağını ya da Location bölümünde hangi uca bağlanacağını belirleyebiliriz (Bunu fiziksel ortamda olduğu gibi yani anakart üzerinde ki IDE denetleyicileri ve bunlara takılan kablolar bunlara bağlanan donanımlar şeklinde düşünebiliriz). Media bölümünü kullanarak eğer diskimiz vhd formatında ise (yani Virtual hard disk .vhd file seçeneği seçili durumda ise) New butonu kullanarak sanal makinemiz için yeni bir disk oluşturabilir, Edit butonu kullanarak diskimiz dinamik tipinde ise disk dosyası üzerinde ki boş alanlardan kurtulabiliriz. Böylece vhd dosyasını boyutu küçülecektir. Convert butonuna tıklayarak dinamik disk tipinde ki vhd dosyamızı fixed disk tipine çevirebiliriz. Expand butonuna tıklayarak vhd dosyamızın kapasitesini büyütebiliriz. Eğer Physical hard disk seçeneği seçili ise sadece Hyper-V sunucusu üzerinde kullanılmayan bir diski sanal makinemize atayabiliriz. Bu disk tipi ile ilgili daha detaylı bilgiye “Sanal hard disk nedir?” başlıklı bölümde bulabilirsiniz. Ya da Remove seçeneğine tıklayarak vhd dosyasını sanal makineden ayırabiliriz. Bu yöntem ile vhd dosyası silinmeyecek sadece sanal makine ile ilişkisi kesilecektir.
• IDE Controller 1: Varsayılan olarak DVD sürümüz bu controller üzerindedir. İstenirse bu bölüme bir disk ya da dvd sürücüsü daha eklenebilir.
  • DVD Drive: Bu bölümde sanal makinemize bağlı olan dvd-rom un özelliklerini görüp yönetebiliriz. Controller bölümünde dvd-rom un hangi IDE denetleyicisi üzerinde bulunacağını ya da Location bölümünde hangi uca bağlanacağını belirleyebiliriz. Media bölümünü kullanarak  dilersek dvd-rom cihazımıza iso imaj dosyasını bağlayabileceğimiz gibi Hyper-V sunucusunun üzerinde ki fiziksel cd/dvd sürücüsünü ve içerisinde ki medyayı sanal makinemiz içerisinden kullanabiliriz.

NOT: Eğer Hyper-V sunucusu üzerindeki fiziksel cd/dvd sürücüsü aynı anda birden fazla sanal makineye atanıp sanal makine başlatılmak istendiğinde aşağıda ki hata ekranı ile karşılalışılacaktır.

• SCSI Controller: Bir sanal makine üzerinde en fazla dört SCSI controller donanımı bulunabilir. Herbir controller üzerine en fazla 64 adet disk bağlanabilir. Dolayısıyla SCSI controller donanımı kullanılarak bir sanal makineye 256 adet disk bağlanabilir. SCSI denetleyicisi üzerinde bulunan diskler ile ilgili işlemler IDE denetleyicisi üzerinde bulunan diskler üzerinde yapılabilen işlemler ile aynı olduğundan tekrar anlatmayacağım.
• Legacy Network Adapter: Bu network kart tipi ağ üzerinden işletim sistemi kurulumu yapılacağında ya da integration services desteği olmayan bir işletim sistemi sanallaştırıldığında kullanılması tavsiye edilmektedir. Çünkü Legacy Network Adapter kullanıldığında emülasyon yapılmakta ve bu da işlemciye ek yük bindirerek performansın düşmesine sebep olmaktadır. Ayrıca bu kart tipinde Network Adapter kart tipinde ki hızlara ulaşılamayacaktır (yaklaşık 100 mbit). Bir sanal makine üzerine en fazla dört adet Legacy Network Adapter eklenebilir.
  • Network: Bu bölümde sanal makinemizin Hyper-V sunucusu üzerinde ki hangi sanal switch (external, internal ve private) e bağlanacağını belirleyebiliriz.
  • MAC Address: Sanal makinemize atanacak MAC adresinin dinamik olarak havuzdan atanmasını sağlayabileceğimiz gibi dilersek el ile de mac adresini belirleyebiliriz. Ancak mac adresinin dinamik olarak atanması tavsiye edilmektedir.
  • VLAN ID: Dilersek bu bölümü kullanarak sanal makinemizi bir vlan içerisine atayabiliriz.
• Network Adapter: Bu network kart tipi çalışabilmek için integration services kurulumu gerektirmektedir. Böylece haberleşme için VMBus kullanıldığından yüksek performans artışı sağlanmaktadır. Bir sanal makine üzerine en fazla sekiz adet Network Adapter eklenebilir. Network, MAC Address ve VLAN ID seçenekleri Legacy Network Adapter ile aynı özelliklere sahiptir.
• Com 1: Bu bölüm malesef düşündüğümüz gibi Hyper-V sunucusu üzerinde ki bir seri portu sanal makinemize direk aktarmayı desteklememektedir. Bu problemi Fabulatech firmasının ürünü gibi http://www.fabulatech.com/network-serial-port-kit.html üçüncü parti yazılımlar vasıtasıyla çözebiliriz.
• Com 2: Değişen bir durum yok malesef yukarıda ki ile aynı açıklamayı tekrarlamak durumundayım.
• Diskette Drive: Sanal makinemize oluşturmuş olduğumuz disket imajını bu bölümü kullanarak bağlayabiliriz.

Management

• Name: Bu bölümde sanal makinemizin Hyper-V Manager konsolunda görünen adını değiştirebilir, altta ayrılan bölümde sanal makinemiz ile ilgili notlar tutabiliriz.
• Integration Services: Sanal makinemiz üzerine integration services kurulumu yaptığımızda etkinleşen özellikleri (Operating system shutdown, Backup, HeartBeat gibi) burada görebiliriz.
• Snapshot File Location: Sanal makinemiz üzerinde snapshot aldığımızda snapshot sırasında oluşturulan .avhd disk dosyasının nerede tutulacağını burada görüp değiştirebiliriz.
• Automatic Start Action: Bu bölümü kullanarak Hyper-V sunucumuz açıldığında sanal makinelerimizin de açılıp açılmayacağını beliryebiliriz.
  • Nothing: Sanal makine başlatılmaz.
  • Automatically start if it was running when the service stopped: Eğer Hyper-V hizmeti durdurulduğunda sanal makinemiz çalışır durumda ise hizmet yeniden çalıştığında yani Hyper-V sunucumuz açıldığında sanal makinemizde otomatik olarak başlatılır. Varsayılan ayar budur.
  • Always start this virtual machine automatically: Bu seçenek kullanıldığında Hyper-V sunucusu her açıldığında otomatik olarak sanal makinemizde başlatılır.
  • Automatic start delay: Bu seçeneği kullanarak önce açılması gereken sanal makinelere (örneğin domain controller gibi) öncelik tanınabilir. Saniye değeri küçük olan sanal makine en önce açılacaktır.
• Automatic Stop Action: Bu bölümü kullanarak Hyper-V sunucumuz kapatılırken sanal makinelerimizin ne şekilde kapatılacağını belirleyebiliriz.
  • Save the virtual machine state: Çalışan sanal makinenin o anki durumu kayıt edilirek kapatılır. Hyper-V sunucusu açıldığında sanal makine çalışmaya kaldığı yerden devam edecektir. Varsayılan ayar budur.
  • Turn off the virtual machine: Çalışan sanal makineler sanki düğmeden ya da elektrik fişi çekilerek kapatılmış gibi güvensiz bir şekilde kapatılır. Bu nedenle tavsiye edilmemektedir.
  • Shut down the guest operating system: Çalışan sanal makine shut down komutu ile doğal yollardan kapatılır. Ancak bu özelliğin kullanılabilmesi için sanal makine üzerinde ki işletim sisteminde integration services yüklü durumda olmalıdır.

Sanal makinemizin tüm ayarlarını detaylı bir şekilde inceleyip ayarladıktan sonra işletim sistemi kurulumuna geçebiliriz. Bunun için DVD Drive sürücümüze Windows 7 işletim sistemimizin iso imaj dosyasını bağlayalım ve OK diyerek ayarlar penceresini kapatalım. Sanal makinemize yaptığımız konsol bağlantısında bulunan yeşil renkli açma butonuna tıklayalım. Sanal makinemizin konsol bağlantısının görüntüsü aşağıda ki gibi olacaktır.

Konsol üzerinde ki kısa yolların açıklamalarını aşağıda maddeler halinde bulabilirsiniz.

• Ctrl+Alt+Delete: Sanal makinemizde oturum açmak için Ctrl+Alt+Delete komutunu gönderir. Klavye üzerinde Ctrl+Alt+End tuş kombinasyonu da aynı görevi görmektedir.

 

• Start: Sanal makineyi başlatmak için kullanılır.

 

• Turn Off: Sanal makineyi sanki fiziksel bir sunucunun düğmesine basılı tutarak ya da elektrik fişini çekerek kapatılıyormuş gibi kapatmak için kullanılır.

• Shut Down: Sanal makineyi normal yollardan kapatmak için kullanılır. Çalışabilmesi için sanal makine üzerinde ki işletim sistemine integration services kurulumunun yapılmış olması gerekmektedir.
• Save: Sanal makinemizi o anki durumunu kayıt ederek kapatır. Devam etmek için Start a tıklanması yeterlidir. Sanal makine kaldığı yerden çalışmaya devam edecektir.

• Pause: Sanal makinemizi anlık olarak dondurur. Play seçeneği ile sanal makinemiz çalışmaya kaldığı yerden devam eder.

• Resume: Pause seçeneği ile anlık olarak dondurulan sanal makinenin çalışmaya devam etmesini sağlar.

• Reset: Sanal makinemizin gerçek hayatta bilgisayarların reset tuşu ile sıfırlanarak yeniden başlatılması gibi yeniden başlatılmasını sağlar.

• Snapshot: Sanal makinemizin o anki görüntüsünü kayıt ederek saklar. Bu işlemden sonra orjinal .vhd uzantılı dosyamız kilitlenir ve sanal makine üzerinde yapılan değişiklikler yeni oluşturulan disk dosyasına (.avhd uzantısı ile) yazılacağından yapılan işlemler sonucu oluşacak bir problem sonrası Revert seçeneği ile alınan son snapshot a geri dönülebilir. Daha önce ki snapshot lardan birisine dönebilmek için Hyper-V Manager konsolunun kullanılarak ilgili snapshot a sağ tıkladıktan sonra açılan menüden Apply… seçeneği tıklanmalıdır.
• Revert: Snapshot seçeneği ile anlık görüntüsü alınan sanal makinenin son alınan görüntüsüne dönmesini sağlar.

NOT: Sanal makine içerisinde Alt+Tab tuş kombinasyonunun karşılığı Alt+Page Up tuş kombinasyonudur.

Sanal makinemizi başlattıktan sonra kurulum normal bir sistem kurulumundan farksızdır. Kurulan işletim sistemi Windows Server 2008 R2 ya da Windows 7 dışında ise Integration Services kurulumunu Action–> Insert Integration Services Setup Disk komutu ile mutlaka yapmalıyız.

Bu makalemde sizlere Hyper-V üzerinde oluşturulan bir sanal makinenin özelliklerini, ayarlarını ve detaylarını anlatmaya çalıştım.

Faydalı olması dileğimle…

M. Hakan CAN